توفان در كمين

ما زن و مرد جنگيم
تيري كه از خدنگيم
اي ديو جهل و جادو
بجنگ تا بجنگيم

گر سرب داغ تو شد
در جان ما روانه
مائيم كه مي‌خروشيم
بر دار و تازيانه

گر صد ستاره كشتي
از آسمان ايران
بازم ستاره پوش است
اين آسمان تابان

در اين سكوت شب‌خيز
آواز دلنشينيم
تا قبله‌گاه خورشيد
از پا نمي‌نشينيم

لبريز از اميديم
هان! شورآفرينيم
ما گام آذرخشيم
توفانِ در كمينيم